صرافی در لغت به معنای داد و ستد انواع پول است که پیدایش آن به عنوان یک شغل را می‌توان ناشی از نیاز مردم به تعیین و راستی آزمایی وزن و عیار سکه های گوناگونی دانست که در قرن های قبل از این رواج داشتند و ناآگاهی از وزن و عیار واقعی آنها می‌توانست باعث ضرر و زیان آنها باشد. به نوعی، صرافی ریشه بانکداری مدرن امروزی است.
صرافی مجاز در ایران
در ایران نیز به دلیل اینکه در دین اسلام سود گرفتن بر روی پول حرام محسوب می‌شد این تجارت به صورت کامل در اختیار یهودیان بود. در قرن نوزدهم تقریباً تمامی یهودیان شیراز به صرافی اشتغال داشتند.
انواع صرافی در ایران
صرافان مجاز در ایران به ۲ نوع تقسیم می‌شدند:
صرافی مجاز نوع اول
صرافی‌هایی که صرفًا به خرید و فروش نقدی ارز (غیرالکترونیک) و سکه های طلا و نقره اقدام می کنند و پرداختن به سایر معاملات ارزی توسط این نوع صرافی‌ها ممنوع است.
صرافی مجاز نوع دوم
صرافی‌هایی که علاوه بر خرید و فروش نقدی ارز و مسکوک طلا و نقره به نقل و انتقال ارز در چارچوب مقررات ارزی از جمله انجام عملیات مربوط به حواله‌های ارزی از طریق بانک‌ها و موسسات اعتباری دارای مجوز از بانک مرکزی و ارائه خدمات ارزی برون مرزی از طریق کارگزاران مجاز خارج از کشور و از این قبیل اشتغال می‌ورزند.
در دیگر کشورهای دنیا هم قوانین بانک مرکزی آن کشور بر عملیات ارزی صرافی ها نظارت دارد. به همین جهت صرافی مجاز اطلس در لندن، با اخذ مجوزهای مربوطه از بانک مرکزی انگلستان، به فعالیت مجاز در این حوزه اقدام می کند.